ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ “ΠΛΟΥΤΟΣ” ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗ
Και οι δυο βραδινές παραστάσεις του Πλούτου του Αριστοφάνη ( 25-26 Μαΐου) από τα υπέροχα παιδιά της Θεατρικής Ομάδας του 2ου Γυμνασίου Πατρών ήταν εξαιρετικά επιτυχημένες. Με μεγάλη συγκίνηση ταξιδέψαμε μαζί με το κοινό που ήταν υποδειγματικό ,γενναιόδωρο και εγκάρδιο σε ένα κλασικό έργο του που παρόλη την κωμική του διάσταση λέει διαχρονικές αλήθειες πικρές μα απλές και απόλυτα κατανοητές. Όλοι οι μαθητές με τον ενθουσιασμό ,την ευαισθησία και τον δυναμισμό τους κατάφεραν να μας τις μεταδώσουν με απόλυτο σεβασμό στο πνεύμα και στην ουσία του έργου, δίνοντας όμως μια επίκαιρη γεύση από την Ελλάδα της Κρίσης.Tην παράστασή μας τίμησαν με την παρουσία τους, ο προϊστάμενος Β /θμιας Εκ/σης κ Αφράτης Γεώργιος και η υπεύθυνη του πολιτιστικού τομέα Β/ θμιας Εκ/σης κ. Φρύνη Κωσταρά καθώς και πολλοί εκλεκτοί γονείς,φίλοι και συνάδελφοι…
Οι υπεύθυνες της Θεατρικής Ομάδας
Φούκα Μαρία- Οικονόμου Γιώτα- Λοτσάρη Αγγελική
Πάτρα: Πλούτος του Αριστοφάνη από το 2ο Γυμνάσιο (Φωτο)THE BEST
Όταν ο Θέσπις, πριν από 2.600 περίπου χρόνια, είχε τη μαγική έμπνευση να βάλει το εξάρχοντα (πρωτοχορευτή) του διθυράμβου να κάνει διάλογο με το χορό και να αποκριθεί στις ερωτήσεις του (αρχ.υποκρίνομαι = αποκρίνομαι =απαντώ), δεν είχε σίγουρα ιδέα για το τι ακριβώς γεννιόταν εκείνη τη στιγμή.
Δηλαδή, το αρχαίο δράμα και μαζί του ένα διαφορετικό είδος εκπαίδευσης.
Οι αρχαίοι Αθηναίοι εξάλλου, αυτά ακριβώς τα χρόνια, θεωρούσαν την πόλη τους «Ελλήνων παίδευσι» και το θέατρο «σχολείο».
Πέρασαν λοιπόν τα χρόνια, το θέατρο συνδέθηκε με τον πολιτισμό και οι άνθρωποι σ’ όλη τη γη αγάπησαν την τέχνη αυτή, για πολλούς και διαφορετικούς λόγους. Ο Κάρολος Κουν ας πούμε υποστηρίζει πως:
«Δεν κάνουμε Θέατρο για το Θέατρο. Δεν κάνουμε Θέατρο για να ζήσουμε. Κάνουμε Θέατρο για να πλουτίσουμε τους εαυτούς μας, το κοινό που μας παρακολουθεί κι όλοι μαζί να βοηθήσουμε να δημιουργηθεί ένας πλατύς, ψυχικά πλούσιος και ακέραιος πολιτισμός στον τόπο μας.»
Θέατρο, θα λέγαμε, κάνουμε για να συναντήσουμε τον καλύτερο εαυτό μας.
Φέτος το 2ο γυμνάσιο Πατρών καταπιάστηκε με τον Πλούτο, την τελευταία σωζόμενη κωμωδία του Αριστοφάνη (388 π.Χ)
Τα θέματα του πολλά και με πολλές προοπτικές προσέγγισης.
Το αδιάκοπο κυνήγι του πλούτου, η απέχθεια για τη φτώχεια, η κομπίνα και η αυθαιρεσία, το θρησκευτικό κατεστημένο, το πολύπαθο σύστημα της υγείας, οι ξένοι και ο τρόπος αντιμετωπίζονται, η αγάπη για την πόλη- πατρίδα, είναι μερικά από τα θέματα που σχολιάζονται.
Κι όλα αυτά με πολύ κέφι, μουσική, χορό και τραγούδι?
